εχέτλιον

ἐχέτλιον, τὸ (Α) [εχέτλη]

1. το άντλον* (ή άντλος*) τού πλοίου, δηλ. το εσωτερικό κοίλο τού πλοίου, όπου συρρέει το θαλάσσιο νερό που εισέρχεται από τις ρωγμές

2. συνεκδ. το νερό που συγκεντρώνεται στον πυθμένα τού πλοίου.